U bevindt zich hier:
Het Europees Erfgoedlabel is een instrument dat in 2006 gelanceerd werd om de Europese historische en symbolische waarde van erfgoedsites (gebouwen en locaties) zichtbaar te maken. In 2011 namen het Europees Parlement en de Europese Raad een beslissing aan voor een Europese actie die de criteria vastlegt waaraan de ‘sites’ (roerend, onroerend, immaterieel) moeten voldoen om het label te verkrijgen.
In 2013 konden vijf lidstaten die nog geen sites met het Europees Erfgoedlabel hadden, meedoen met de eerste selectie: Denemarken, Estland, Luxemburg, Nederland en Oostenrijk.
In de loop van 2013 was Kunsten en Erfgoed vertegenwoordigd op verschillende vergaderingen van het intra-Belgisch overleg tussen de Gemeenschappen en Gewesten. De voorbereiding en de modaliteiten om vanaf 2014 nieuwe dossiers in te dienen, stonden op de agenda.
Begin oktober 2013 was Kunsten en Erfgoed op een informatie- en communicatiemoment van de Europese Commissie. Op dat overleg deelden de lidstaten hun ervaringen en inzichten, en lichtte de Europese Commissie de procedure en ervaringen van de jury van experts toe.
Voorjaar 2014 mogen de landen met een Europees Erfgoedlabel, waaronder België, hun sites opnieuw voorstellen voor het nieuwe label. Vanaf 2015 wordt het Europees Erfgoedlabel opengesteld voor alle 27 landen.